علائم و درمان کم خونی در زنان

علائم و درمان کم خونی در زنان
کمبود آهن شایع ترین علت کم خونی است. در سراسر جهان و تقریباً 1 میلیارد نفر را تحت تأثیر قرار می دهد. این عامل اصلی سال‌هایی است که زنان با بار ناتوانی زندگی کرده‌اند. شیوع کمبود آهن در زنان بین 15 تا 18 درصد در سطح جهانی است. در سرتاسر جهان تصور می شود که کم خونی 29 درصد زنان غیر باردار و 38 درصد زنان باردار را تحت تأثیر قرار می دهد. در انگلستان، تقریباً 46 درصد از زنان در دوران بارداری به کم خونی فقر آهن مبتلا می شوند.

درمان کم خونی ممکن است شامل مصرف مکمل ها مانند مکمل های آهن یا انجام اقدامات پزشکی باشد. خوردن یک رژیم غذایی سالم ممکن است از برخی اشکال کم خونی جلوگیری کند.

علائم کم خونی

علائم کم خونی به علت و شدت کم خونی بستگی دارد. کم خونی می تواند آنقدر خفیف باشد که در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکند. اما علائم معمولا پس از آن رخ می دهد و با بدتر شدن کم خونی بدتر می شود. اگر بیماری دیگری باعث کم خونی شود، بیماری می تواند علائم کم خونی را پنهان کند.

علائم کمبود آهن در خانم ها شامل:

می تواند منجر به خستگی، تمرکز ضعیف (مه مغزی)، آلوپسی، ناخن های برآمده/شکننده، درد و بی قراری پاها، کاهش تحمل ورزش، اضطراب، خلق پایین/ افسردگی و عملکرد ضعیف کاری شود.
در موارد شدید، پیکا – ولع و مصرف هدفمند برای اقلام غیر غذایی مانند یخ (پاگوفاژیا) و نشاسته (آمیلوفاژی) ممکن است ایجاد شود، به ویژه در زنانی با فریتین سرم < 10 میکروگرم در لیتر، شیوع پیکا بیشتر است
زنان بیشتر از مردان قبل از عمل دچار کمبود آهن می شوند و نرخ انتقال خون بعد از عمل در بالاتر است.

علل کم خونی

انواع مختلف کم خونی علل مختلفی دارند. آنها عبارتند از:

کمبود آهن: شایع‌ترین شکل کم خونی، کم خونی فقر آهن است که بدن به دلیل کمبود آهن، گلبول‌های قرمز بسیار کمی تولید می‌کند.

رژیم غذایی کم آهن: مغز استخوان برای ساختن هموگلوبین به آهن نیاز دارد. بدون آهن کافی، بدن نمی تواند هموگلوبین کافی برای گلبول های قرمز بسازد. در صورت عدم مصرف مکمل های آهن، افراد باردار ممکن است به این نوع کم خونی مبتلا شوند. از دست دادن خون نیز می تواند باعث آن شود.

قاعدگی سنگین: از دست دادن خون ممکن است ناشی از خونریزی شدید قاعدگی، زخم، سرطان یا استفاده منظم از برخی مسکن ها، به ویژه آسپرین باشد
اهدای خون مکرر
تمرینات استقامتی
برخی از شرایط گوارشی، مانند بیماری کرون

داروهایی که پوشش روده را تحریک می کنند، مانند ایبوپروفن
علائم شامل:

خستگی
سبکی سر
اندام های سرد

کم خونی ناشی از کمبود ویتامین
علاوه بر آهن، بدن به فولات و ویتامین B12 برای ساخت گلبول های قرمز سالم کافی نیاز دارد. رژیم غذایی که به اندازه کافی از این مواد مغذی و سایر مواد مغذی کلیدی را نداشته باشد، می تواند منجر به تولید گلبول های قرمز کافی در بدن شود. همچنین برخی افراد نمی توانند ویتامین B12 را جذب کنند. این عدم جذب می تواند منجر به کم خونی ناشی از کمبود ویتامین شود که به آن کم خونی خطرناک نیز گفته می شود.

کم خونی ناشی از التهاب
بیماری هایی که باعث التهاب مداوم می شوند می توانند بدن را از تولید گلبول های قرمز کافی باز دارند. به عنوان مثال می توان به سرطان، HIV/AIDS، آرتریت روماتوئید، بیماری کلیوی و بیماری کرون اشاره کرد

.
کم‌خونی آپلاستیک
این کم خونی نادر و تهدید کننده زندگی، زمانی رخ می دهد که بدن، سلول های خونی جدید را به اندازه کافی تولید نمی کند. علل کم خونی آپلاستیک عبارتند از عفونت ها، برخی داروها، بیماری های خود ایمنی و تماس با مواد شیمیایی سمی.
کم خونی های مرتبط با بیماری مغز استخوان بیماری هایی مانند لوسمی و میلوفیبروز می توانند بر نحوه خون سازی مغز استخوان تأثیر بگذارند. اثرات این نوع بیماری ها از خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر است.
کم خونی های همولیتیک این گروه از کم خونی های ناشی از تخریب گلبول های قرمز خون سریعتر از مغز استخوان است که بتواند جایگزین آنها شود. برخی از بیماری های خونی سرعت تخریب گلبول های قرمز را افزایش می دهند. برخی از انواع کم خونی همولیتیک را می توان از طریق خانواده منتقل کرد که به آن ارثی می گویند.
کم خونی داسی شکل. این بیماری ارثی و گاهی جدی نوعی کم خونی همولیتیک است. یک هموگلوبین غیرمعمول گلبول های قرمز را به شکل هلالی غیرمعمول به نام داسی مجبور می کند. این سلول های خونی نامنظم خیلی زود می میرند. که باعث کمبود مداوم گلبول های قرمز خون می شود.
درمان
طیف وسیعی از درمان ها منبع مورد اعتماد برای کم خونی وجود دارد. هدف هر کدام افزایش تعداد گلبول های قرمز فرد است که باعث افزایش میزان اکسیژن در خون می شود.

درمان کم خونی

درمان مورد نیاز بستگی به نوع کم خونی فرد دارد. درمان اشکال رایج کم خونی شامل موارد زیر است:

کم خونی ناشی از فقر آهن: مکمل آهن و تغییرات رژیم غذایی می تواند کمک کننده باشد و پزشک در صورت وجود علت خونریزی بیش از حد را شناسایی و برطرف می کند.
کم خونی ناشی از کمبود ویتامین: درمان ها می تواند شامل مکمل های غذایی و تزریق ویتامین B12 باشد.
تالاسمی: درمان‌ها شامل مکمل‌های اسید فولیک منبع معتبر، کیلاسیون آهن، و برای برخی افراد، انتقال خون و پیوند مغز استخوان است.
کم خونی ناشی از بیماری مزمن: پزشک بر مدیریت بیماری زمینه ای تمرکز می کند.
کم خونی آپلاستیک: درمان کم خونی آپلاستیک شامل تزریق خون یا پیوند مغز استخوان است.
کم خونی سلول داسی شکل: پزشکان این مشکل را با اکسیژن درمانی، داروهای مسکن و مایعات داخل وریدی درمان می کنند. آنها همچنین ممکن است آنتی بیوتیک ها، مکمل های اسید فولیک، تزریق خون و یک داروی سرطان به نام هیدروکسی اوره را تجویز کنند.
کم خونی همولیتیک: برنامه درمانی ممکن است شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، درمان عفونت ها و پلاسمافرزیس باشد که خون را فیلتر می کند.

رژیم غذایی

اگر کمبودهای تغذیه ای عامل کم خونی باشد، مصرف بیشتر غذاهای غنی از آهن می تواند کمک کننده باشد.
برخی از غذاهایی که سرشار از آهن هستند عبارتند از:
غلات و نان غنی شده با آهن

سبزیجات برگ سبز مانند کلم پیچ، اسفناج و شاهی
حبوبات و لوبیا
برنج قهوه ای
گوشت های سفید یا قرمز
آجیل و دانه ها
ماهی
توفو
تخم مرغ
میوه های خشک، از جمله زردآلو، کشمش و آلو

تشخیص کم خونی

راه های مختلفی برای تشخیص کم خونی وجود دارد، اما رایج ترین روش شامل آزمایش خون به نام شمارش کامل خون (CBC) است. این تست تعدادی از اجزا را اندازه گیری می کند، از جمله:

سطح هماتوکریت، که شامل مقایسه حجم گلبول های قرمز با حجم کل خون است
سطح هموگلوبین
شمارش RBC
CBC می تواند نشانه ای از سلامت کلی یک فرد باشد. همچنین می تواند به پزشک در تصمیم گیری برای بررسی شرایط زمینه ای مانند لوسمی یا بیماری کلیوی کمک کند. اگر سطوح RBC، هموگلوبین و هماتوکریت کمتر از حد معمول باشد، فرد احتمالاً نوعی کم خونی دارد. با این حال، ممکن است سطوح یک فرد سالم از این محدوده خارج شود. CBC تشخیص قطعی نیست، اما یک نقطه شروع مفید برای پزشک برای تشخیص دقیق است.