وقتی صحبت از شپش می شود اکثر ما تصویر دوران قدیم و افرادی با لباس های کهنه و سر و صورت کثیف را مجسم می کنیم که لباس و سر آن ها پر از شپش است. اما واقعیت این است که شپش حشره ای است که همچنان در جامعه های پیشرفته هم توانسته به زندگی انگلی خود ادامه دهد.
این حشره در لابه لای موی انسان زندگی می کند و توسط قلاب های قدرتمند به موهای انسان چسبیده و از خون پوست سر انسان تغذیه می کند. جنس ماده این حشره روزانه تا ۱۰ تخم می گذارد!
این تخم ها رشک نامیده می شوند و ممکن است با شوره اشتباه گرفته شوند؛ اما چند تفاوت عمده دارند. رشک ها کروی یا بیضی شکل هستند و معمولا به سختی از موی سر جدا می شوند و برای جدا کردن آن ها نیاز به استفاده از ناخن است.
برای یافتن شپش در موهای سر می توان به صورت چشمی لابه لای موها و پشت گوش ها جستجو کرد. در این صورت احتمال دارد بتوانیم شپش ها را ببینیم. راه بهتر جستجو توسط شانه های مخصوص است که با شانه کردن موها توسط آن، شپش ها از مو جدا و روی شانه قابل رویت خواهند بود.
در مورد شپش سر باورهای غلطی در بین مردم وجود دارد که در این مطلب به اصلاح چند مورد از باورهای غلط می پردازیم:
شپش ها نمی توانند پرواز کنند.
بسیاری تصور می کنند که شپش ها می توانند پرواز کنند و می توانند از سر یک نفر به سر فرد دیگری بپرند و او را آلوده کنند. شپش ها نمی توانند پرواز کنند اما می توانند با سرعت زیاد حرکت کنند.
شپش‌ها تنها در موهای کثیف زندگی نمی‌کنند.
اکثر مردم تصور می کنند که شپش ها در موهای کثیف می توانند زندگی کنند و تمیز نگه داشتن موها می‌تواند مانع رشد و تکثیر شپش ها شود. این تصور غلط است. شستشوهای معمولی موها نمی‌تواند شپش ها را ریشه کن کند. برای نابودی شپش ها باید با داروهای مخصوص موها را شستشو داد .
شپش سر ناقل بیماری نیست.
بسیاری بر اساس موضوعاتی که از انتقال بیماری توسط کک ها یا پشه ها و … خوانده یا شنیده اند تصور می کنند که شپش های سر هم ناقل بیماری های خطرناک هستند. اما این حقیقت ندارد و شپش‌های سر ناقل بیماری خاصی نیستند. شپش سر در کودکان ممکن است باعث التهاب پوست سر و در بزرگسالان موجب خارش سر شود که همگی به دلیل زندگی انگلی این شپش‌ها، تغذیه از خون و به جا گذاشتن مواد دفعی روی پوست سر است.
شپش‌ها از طریق آب استخر منتقل نمی شوند.
راه‌های اصلی انتقال شپش سر از طریق مجاورت سرهای افراد با یکدیگر و یا استفاده از حوله یا شانه یا روسری و کلاه فرد آلوده است. شپش‌ها از طریق آب منتقل نمی‌شوند. شپش‌ها در خارج از محیط موی سر زیاد زنده نمی‌مانند و در مدت کوتاهی می‌میرند.
حیوانات خانگی ناقل شپش سر نیستند.
به دلیل اینکه شپش‌های سر تنها می‌توانند روی سر انسان زنده مانده و تغذیه کنند لذا حیوانات خانگی نمی‌توانند ناقل شپش‌های سر باشند.
وقتی یکی از کودکان کلاس یا مهدکودک آلوده به شپش باشد همه کودکان کلاس باید معالجه شوند.
به دلیل اینکه شپش‌های سر از طریق مجاورت می‌توانند منتقل شوند و بچه ها تماس‌های زیادی با هم دارند احتمال آلودگی آن ها از یکدیگر بسیار بالا است و باید همه کودکان معالجه را آغاز کنند؛ حتی اگر ظاهرا آلوده نشده باشند. همچنین اگر یکی از افراد خانواده آلوده شده است باید همه افراد خانواده مراحل معالجه را اجرا کنند تا شپش سر در خانواده ریشه کن شود.
