آیا در زمان پریود فقط از تامپون و نوار بهداشتی بزرگ استفاده می‌کنید یا چون مدام به دستشویی نیاز دارید، دست از کار می‌کشید؟ اگر چنین است، احتمالا عادت ماهیانه شما، سنگین‌تر از حد نرمال است. در واقع دوره‌های پریود سنگین و غیرطبیعی، بسیار شایع‌تر از آنچه هستند که ممکن است فکر کنید و برای نیمی از زنانی که در دهه ۴ و اوایل دهه ۵ زندگیشان هستند، اتفاق می‌افتد. اما احتمالا دوستان و آشنایانی که این مشکل را دارند، درمورد آن با بقیه صحبت نمی‌کنند.
دکتر کلی‌هاجز، استادیار زنان و زایمان در کالج پزشکی بیلور در هوستون می‌گوید: اگر چنین است، به پزشکتان مراجعه کنید. پزشکتان سعی خواهد کرد تا علت این مشکل(معمولا فیبروئیدها یا میزان هورمون‌ها در دوران یائسگی، علت این مشکل هستند) را بفهمد و سپس راه حل‌هایی را برای شما پیدا کند. در زیر ۵ راه حلی که ممکن است پزشکتان به شما پیشنهاد کند، آورده‌ایم:
-
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAIDS)
داروهای ضد گرفتگی عضلات که احتمالا در خانه دارید(مانند آسپرین، موترین و ناپروکسن) نیز می‌توانند از میزان خونریزی شما بکاهند: آنها سطوح پروستاگلاندین شما را کاهش می‌دهند. پروستاگلاندین، یک ترکیب چربی است که جریان خون را افزایش می‌دهد. اما برای اینکه متوجه تغییری شوید، باید دوزهای بیش از حد نرمال مصرف کنید با شروع اولین نشانه پریود تا ۴ یا ۵ روز آینده، ۸۰۰ میلی گرم ایبوپروفن(آسپرین یا موترین) سه بار در روز یا یک دوز ۵۰۰ میلی گرمی ناپروکسن و سپس ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلی گرم ۴ بار در روز.
این روش را امتحان کنید اگر: اولین گام شما برای کاهش میزان پریودتان است بخصوص اگر لزومی ندارد یا نمی‌خواهید که از وسایل پیشگیری از بارداری(در زیر می‌خوانید) استفاده کنید.
این روش را فراموش کنید اگر: داروی رقیق کننده خون میخورید، دارای اختلال خونریزی، زخم معده، بیماری کبد و کلیه هستید. بطور کلی همه اینها، از دلایل اجتناب از NSAIDS هستند زیرا می‌توانند این وضعیت‌ها را تشدید کنند.
-
قرص‌های ضد بارداری
هورمون‌های موجود در این قرص‌ها از تخمک گذاری جلوگیری می‌کنند و پوشش داخلی رحم را نازک‌تر می‌کنند بنابراین خون کمتری برای جاری شدن در زمان پریود وجود دارد. دکتر شریل ایگلسیا، سخنگوی کالج زنان و زایمان آمریکا می‌گوید: بعضی از انواع قرص‌های جلوگیری از بارداری باعث می‌شوند که فقط سالی ۴ بار پریود شوید و این مسئله، بیماران من را بسیار خوشحال می‌کند. ساده‌ترین راه، استفاده از قرص‌های ترکیبی مستمر است که حاوی هر دو هورمون استروژن و پروژسترون هستند بنابراین مجبور نیستید مانند قرص‌هایی که فقط حاوی پروژسترون هستند، آنها را هر روز در یک زمان معین بخورید.
میزان موفقیت: به گفته آژانس تحقیقات و کیفیت مراقبت سلامت در دو مطالعه از قرص‌هایی که حاوی هر دو هورمون پروژسترون و استروژن بودند، خونریزی نزدیک به ۶۴ تا ۶۹ درصد کاهش یافت.
این روش را امتحان کنید اگر: NSAIDS به اندازه کافی به شما کمک نکرده اما شما آمادگی استفاده از عالی‌ترین وسیله کنترل تولد مانند IUD را هم ندارید.
این روش را فراموش کنید اگر: شما بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت، میگرن، سابقه سرطان دارید یا یک فرد سیگاری بالای ۳۵ سال هستید. تمام اینها به دلیل افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی و لخته‌های خون، از دلایل اجتناب از این قرص‌ها هستند.
-
آی یو دی هورمونی
آی یو دی‌ها(مخفف دستگاه‌های داخل رحمی) کوچک و به شکل T هستند و از پلاستیک انعطاف پذیر ساخته شده اند که پس از قرار گرفتن در رحم شما توسط متخصص زنان، هورمون آزاد می‌کنند. دو دستگاهی که پروژسترون آزاد می‌کنند جدار رحم را نازک می‌کنند و تا حدی مانع تخمک گذاری می‌شوند و دارای تاییدیه FDA هستند عبارتند از Mirena(که تا ۵ سال کار می‌کند) و Skyla(که بخوبی تا ۳ سال کار می‌کند).
این روش را امتحان کنید اگر: علت خونریزی شدید شما، فیبروم‌های بزرگ نیستند(زیرا ممکن است این فیبروم‌ها، مانع قرارگیری درست IUD شوند) و به دنبال یک روش کنترل تولد دراز مدت هستید.
این روش را فراموش کنید اگر: شما سرطان رحم، خونریزی واژنال تشخیص داده نشده، بیماری شدید کبدی یا فیبروئیدهای بزرگ دارید. اگر فشار خون بالا، بیماری قلبی یا مشکلات دیگری دارید که می‌تواند بخاطر هورمون‌های آزاد شده توسط دستگاه، تشدید شود شاید پزشکتان بخواهد میزان خطرات و مزایای این روش را با هم مقایسه کند.
-
از بین بردن آندومتر
این، یک روش سریع است که گاهی اوقات تحت بی حسی موضعی یا آرام بخش‌ها در مطب پزشکتان انجام می‌شود. در این روش، پوشش رحم شما(آندومتر) از بین می‌رود و باعث می‌شود که پریودتان، سبک‌تر یا حتی قطع شود. پزشکتان می‌تواند اینکار را به روش‌های مختلفی انجام دهد اما اغلب با وارد کردن یک میله از طریق دهانه رحم و فرستادن فرکانس رادیویی برای از بین بردن این پوشش، انجام می‌شود.
میزان موفقیت: در یک بررسی که روی ۲۰ مطالعه انجام شد، ۳۰ تا ۷۵ درصد از بیماران گفتند که خونریزی شان بطور کامل قطع شده و ۸۵ تا ۹۴ درصد هم گفتند که از این روش، راضی هستند.
این روش را امتحان کنید اگر: شما کاندید خوبی برای هیچ یک از گزینه‌های هورمونی ذکر شده در بالا نیستید و قبلا بچه‌دار شده‌اید. (اگرچه باردار شدن بعد از این روش، ممکن است اما بسیار مخاطره آمیز می‌باشد).
این روش را فراموش کنید اگر: مشکوک به سرطان رحم هستید یا علت خونریزی شدیدتان، فیبروئیدها هستند یا پزشکتان می‌گوید که رحمتان برای این روش، بیش از حد بزرگ است.
-
آمبولی عروق رحم
در طول این روش یکساعته برای کاهش اندازه فیبروم‌ها، رادیولوژیست از یک کاتتر برای فرستادن ذرات کوچکی مانند مهره یا گوی به داخل شریان رحمی، برای مسدود کردن جریان خون استفاده می‌کند. بدون جریان خون، فیبروئیدها کوچک می‌شوند.
میزان موفقیت: بیش از ۸۰ درصد خانم‌ها، کاهش قابل توجهی در میزان خونریزی داشتند. بر طبق مطالعه‌ای توسط گروه آمبولیزاسیون فیبروئید رحم انتاریو، در واقع طول متوسط پریود از ۸ روز به ۵ روز کاهش یافت و میزان خونریزی نیز در آن زمان، سبک‌تر شد.
این روش را امتحان کنید اگر: فیبروئیدهای کوچک تا متوسط دارید و پزشکتان می‌گوید که کاندید خوبی برای سایر گزینه‌ها نیستید.
این روش را فراموش کنید اگر: فیبروئیدهای بسیار بزرگ یا فیبروئیدهایی در خارج از رحمتان دارید در نتیجه ممکن است پزشکتان به دلیل خطر عفونت، توصیه کند که این روش را انجام ندهید. در اینصورت می‌توانید روش میومکتومی(برداشتن فیبروئیدها) یا هیسترکتومی را انتخاب کنید.
