ممکن است پاسخ این سوال با آگاهی عمومی افراد کمی متفاوت باشد.
بیماری روانی به شرایط سلامت روانی که بر تفکر، احساس و رفتار فرد تاثیر منفی می گذارد، اشاره دارد.
درست مانند عبارت “بیماری جسمی” که طیف وسیعی از بیماری های جسمی را توصیف می کند، بیماری های روانی انواع مختلفی از مشکلات سلامت روحی و روانی را در بر می گیرد.
موسسه ملی سلامت روانی تخمین می زند که از هر پنج بزرگ سال یک نفر در ایالات متحده در هر سال یک بیماری روانی را تجربه می کند. این به این معنی است که تقریبا ۲۰ درصد از مردم دارای یک بیماری روانی هستند. این ها به دو دسته تقسیم می شوند: هر بیماری روانی (AMI) و بیماری جدی روانی (SMI)، یک گروه کوچک تر و جدی تر.
برآورد شده که در آمریکا از هر ۲۵ فرد بزرگسال یک نفر بیماری روحی و روانی جدی را تجربه می کند که می تواند فعالیت های مهم زندگی او را تحت تاثیر قرار داده و یا محدود کند.
برخی از بیماری های روانی مانند اختلال کم توجّهی – بیش فعالی (ADHD) در دوران کودکی شروع می شوند. در حالی که سایر بیماری های روانی، مانند اسکیزوفرنی، ممکن است در دوران نوجوانی یا جوانی ظاهر شوند.
ممکن است این اختلالات به دنبال تجربه یک زندگی پر استرس خودشان را نشان داده و یا بدون هیچ دلیلی پدیدار شوند.
همچنین این امکان وجود دارد که یک فرد همزمان به بیش از یک بیماری ذهنی مبتلا باشد. برای مثال، یک نفر با سندروم اختلال اضطراب فراگیر ممکن است اختلال کم توجهی – بیش فعالی هم داشته باشد.
انواع بیماری های روانی
انجمن تشخیص اختلالات روانی روانپز‌شکی آمریکا (DSM) چند صد بیماری یا اختلالات روانی خاص را دسته بندی کرده است. این اختلالات به طبقات یا انواع خاص تقسیم می شوند. این کلاس ها شامل موارد زیر هستند:
- اختلالات عصبی تکاملی
- طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانپریشی
- اخلال دوقطبی و دیگر اختلالات مرتبط با آن
- اختلالات افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- اختلال وسواس فکری-عملی و اختلالات مربوط به آن
- تروما و اختلالات مرتبط با استرس
- اختلال تجزیه ای یا گسستگی
- علائم جسمی و اختلالات مرتبط با آن
- اختلالات تغذیه
- اختلالات دفع
- اختلالهای خواب – بیداری
- اختلالات عملکرد جنسی
- اختلالات جنسیتی
- درهم گسیختگی، ضربه ناگهانی و اختلالات رفتاری
- اختلالات وابسته به مواد و اعتیاد
- اختلالات عصبی شناختی
- اختلالات شخصیتی
- اختلالات پارافیلیک (انحراف جنسی)
- سایر اختلالات روانی
علایم و نشانه های بیماری روانی
علایم بیماری های روانی، بسته به شرایط ، بسیار متفاوت است. برای مثال، ممکن است فردی که افسردگی دارد کاهش انرژی و مشکل خواب را تجربه کند در حالی که ممکن است فرد مبتلا به اختلالات تغذیه ای پرخوری را تجربه کند.
تمام بیماری های روانی یک وجه مشترک دارند:
“همه آن ها با ناراحتی قابل توجه و یا دخالت در عملکرد فرد دخیل هستند.”
به منظور شناخت معیارها برای بیماری های روانی، به طور کلی علایم یک فرد باید با عملکرد اجتماعی، شغلی و آموزشی او تداخل داشته باشد.
برخی افراد از بیماری خود آگاهی دارند و تشخیص می دهند که در حال تجربه یک مشکل هستند. برای مثال ممکن است فردی با اختلال اضطراب تشخیص دهد که علائم این اختلال بر زندگی روزمره اش تاثیر می گذارد. با این حال، کسی که دچار اختلال روانپریشی یا سایکوزیس (Psychosis) شده است، ممکن است متوجه نشود که افکارش تحریف شده است.
به طور کلی، نشانه های معمول بیماری روانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها
- تغییر در خواب
- تغییر در اشتها و میل به غذا
- گوشه گیری
- علائم فیزیکی غیرقابل توضیح مانند سردرد و دل درد
- دشواری در تمرکز کردن
- تغییر در خلق و خوی
هر بیماری روحی و روانی مجموعه متفاوتی از علائم را دارد، اما معمولا این بیماری ها در تفکر، حالت و رفتار علایم خاص خودشان را دارند. اگر شما مشکوک هستید که یکی از افراد نزدیک و مورد علاقه تان یک بیماری روانی دارد، مهم است که با پزشک درباره نگرانی های تان صحبت کنید.
علل بیماری های روحی و روانی
علت دقیق بیشتر بیماری های روانی مشخص نیست. تصور می شود که این بیماری ها از چندین عامل مختلف نشآت می گیرند. در قسمت زیر برخی از عللی که به نظر میرسد در ایجاد بیماری روانی نقش داشته باشند آورده شده است:
ژنتیک: بسیاری از بیماری های روانی ریشه در خانواده افراد دارد. برای مثال افرادی که یکی از افراد نزدیکشان به یک بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی مبتلا هستند، نسبت به سایر افراد در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
بیولوژی : مواد شیمیایی مغز نقش مهمی در بیماری های روانی ایفا می کنند. تغییرات در انتقال دهنده های عصبی، پیام رسان های شیمیایی درون مغز ، یکی از علل این بیماری ها محسوب می شوند.
اثرات زیست محیطی قبل از تولد: اگر مادر در هنگام بارداری مشروبات الکی و یا مواد مخدر مصرف کند، یا در معرض مواد شیمیایی مضر و یا سموم قرار گیرد، فرزند او در معرض خطر بالاتر ابتلا به بیماری های روحی و روانی قرار می گیرد.
تجربیات زندگی: رویدادهای پر استرس زندگی که هر فردی در طول زندگی اش تجربه می کند، می تواند به رشد یک بیماری روانی کمک کند. اتفاقات و ضربه های روحی ممکن است باعث شوند که این شرایط پیشرفت کند و فرد دچار اختلال استرس پس از آسیب روانی (PTSD) شود و یا تغییر مکرر مراقبت کنندگان اولیه یک کودک، ممکن است باعث ایجاد اختلال دلبستگی واکنشی یا RAD شود.
مشکلات و عوارض جانبی بیماری های روانی
بیماری روانی می تواند انواع عوارض مختلف را در زندگی فرد ایجاد کند. عوارض رایج شامل موارد زیر است:
- اختلافات خانوادگی
- از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلا لذت بخش بودند
- اختلال در عملکرد جنسی
- افزایش غیبت در محل کار یا مدرسه
- عملکرد نادرست در مدرسه یا محل کار
- فقر
- بی خانمانی
- مسائل قانونی و حقوقی
- مشکلات مواد مخدر یا الکل
- مشکلات سلامتی جسمی
- افزایش خطر خودکشی
- مسائل رفتاری
تشخیص بیماری روانی
راهنمای تشخیصی و آماری (DSM-5) کتاب راهنمایی است که توسط متخصصان برای تشخیص بیماری های روانی مورد استفاده قرار می گیرد. این راهنما معیارها و نشانه ها را برای هر بیماری روانی توصیف می کند. بیماری های روانی ممکن است توسط یک پزشک یا یک متخصص سلامت روانی، مثل روانشناس یا روان پزشک تشخیص داده شوند.
برای تشخیص اینکه آیا شما به بیماری روانی مبتلا هستید یا خیر، روان شناس تاریخچه بیماری را می پرسد و از شما در مورد علایمی که تجربه می کنید و مشکلاتی که برایتان به وجود آمده سوال می کند.
علاوه بر این ممکن است روان شناس از اعضای خانواده شما بخواهد که در این یکی از این جلسات شرکت کنند تا آن ها بتوانند هر گونه نشانه ای که در شما می بینند را توصیف کنند.
ممکن است لازم باشد قبل از تشخیص بیماری روحی و روانی، یک آزمایش بدهید، این کار به این خاطر انجام می شود که برخی از بیماری ها مانند افسردگی ناشی از بیماری تیروئید هستند، از این رو برای اطمینان بیشتر ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.
درمان بیماری روانی:
درمان بیماری های روانی تا حدود زیادی به نوع بیماری بستگی دارد. برخی بیماری های روانی، مانند اختلالات روانپریشی، ممکن است به خوبی به دارو واکنش نشان دهند. در حالیکه در شرایطی دیگر، مانند اختلالات شخصیت، ممکن است در بهترین حالت با صحبت کردن به درمان پاسخ دهد. نتایج نیز می توانند تا حد زیادی در سطح فردی متغیر باشند.
اگر حدس می زنید که خودتان یا یکی از عزیزان تان بیماری روحی و روانی دارد، بهتر است هر چه زودتر با یک پزشک صحبت کنید.
