صرع نوعی حمله است که در طی آن فرد مبتلا دچار تشنج شدید شده و از خود بیخود می شود. این حملات بسیار آزار دهنده است و ممکن است در شرایطی فرد دچار حمله شود که خطرات دیگری هم برایش بوجود آید مثلا اگر هنگام عبور از خیابان یا گذشتن از بلندی فرد دچار صرع شود می تواند منجر به صدمات شدید و حتی فوتش شود. به همین علت افراد مبتلا به صرع باید نکات ویژه ای را در طول ابتلا به بیماری رعایت نمایند. علاوه بر این بر روی اعتماد به نفس بیمار هم اثر منفی دارد.
در مورد صرع و علت ابتلا به آن باورهای غلط بسیاری در بین مردم شایع شده است که در این مطلب به اصلاح چند مورد از این باورها می پردازیم:
۱ افراد مبتلا به صرع دچار اختلال روحی- روانی و یا کند ذهنی نیستند.
خیلی از افراد تصور می کنند که صرع یک اختلال روحی – روانی است این تصور کاملا غلط است و دو بیماری متفاوت است. همانگونه که فرد دارای صرع ممکن است دچار بیماری کلیوی شود و هر دو بیماری را همزمان داشته باشد، گاهی یک فرد دچار صرع ممکن است دچار بیماری روحی- روانی شود و دیدن چند نمونه از افراد که هر دو بیماری را دارند نباید باعث شود که این دو بیماری یکی تصور شود. همچنین افراد مبتلا به صرع همانند سایر افراد جامعه، برخی خیلی باهوش و برخی معمولی هستند و این بیماری ربطی با کند ذهنی ندارد.
۲ افراد مبتلا به صرع دچار طلسم و جادو نشده اند.
در گذشته به دلیل حمله ناگهانی صرع، اطرافیان چون علت مشخصی برای آن نمی یافتند آنرا به نیروهای ماوراء الطبیعه نسبت می دادند. پزشکی نوین مشخص کرده که این بیماری یک نوع اختلال در دستگاه عصبی مرکزی است و داروهایی را برای کنترل و معالجه آن یافته است.
۳ ابتلا به صرع مختص سنین خاصی نیست.
صرع بیماری است که در هر سنی می تواند به سراغ فرد بیاید و از کودک تا افراد مسن ممکن است دچار این بیماری شوند. گرچه احتمال ابتلاع در سنین بالا مقداری بیشتر از سنین جوانی است اما این به معنی عدم ابتلای افراد جوان یا کودکان به این بیماری نیست.
۴ تنها روش درمان صرع، دارو درمانی نیست.
بسیاری تصور می کنند که دارو درمانی تنها روش درمان صرع است، اما روش های دیگری مانند استفاده از دستگاه های VNS که سیگنال های الکتریکی خاصی را به مغز ارسال می کند و یا رژیم غذایی معروف به کتوژنیک هم می توانند در درمان صرع موثر باشند.
۵ با قطع تشنج ها نباید داروها را قطع کرد.
برخی از افراد با این تصور که صرع آنها در اثر دارو خوب شده است اقدام به قطع مصرف داروها می کنند اما در اثر قطع دارو احتمال بسیاری وجود دارد که بیماری باز گشته و مجددا فرد دچار حملات صرعی شود.
۶ عوارض بیماری صرع در زندگی فرد مبتلا با درمان پایان نمی یابد.
متاسفانه با پیش داوری های افراد در مورد مبتلایان به بیماری صرع، آنها علاوه بر تحمل بیماری و دارو ها، باید با قضاوت های نادرست، خرافات آمیخته با این بیماری و تبعیض های گوناگون هم در زندگی دست و پنجه نرم کنند. این رفتارهای ناآگاهانه، فشار روحی شدیدی را به این افراد وارد می کند.
۷ در زمان حمله صرع نیازی نیست دهان فرد را به زور باز کرده چیزی بین دندانهای او قرار دهید و یا از زبان او محافظت کنید.
بسیاری از افراد در موقع دیدن فرد دچار حمله صرع ، دهان او را بزور باز می کنند . این کار بسیار خطرناک است و ممکن است به فک او آسیب برساند. در زمان حمله صرعی تنها او را به یک سمت بخوابانید تا تنفس بهتر صورت گیرد و نیازی به باز کردن دهان او و سایر کارهای دیگر نیست.
۸ افراد مبتلا به صرع در نگاه اول قابل تشخیص نیستند.
بسیاری از افراد مبتلا به صرع به دلیل نگرانی از پیشداوری دیگران، بیماری خود را پنهان می کنند. شما با دیدن این افراد نمی توانید بفهمید که آیا آنها صرع دارند یا سالم هستند. حتی همکاران برخی از افراد مبتلا به صرع نیز از ممکن است ندانند که آیا دوستشان صرع دارد یا نه.
