همانطور که می دانید هنوز درمان قطعی برای بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد. گزینه های درمانی استاندارد که در دسترس افراد قرار دارد بر روی حذف نشانه ها تمرکز دارند.
یکی از مطالعات انجام شده نشان می دهد که ویتامین B قادر است نشانه های اسکیزوفرنی را کاهش دهد.
این بیماری حدود یک درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است. بیشتر افرادی که با این شرایط دست و پنجه نرم می کنند مرد هستند.
همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر کردیم گزینه های درمانی موجود به جای اینکه بر روی بیماری کار کنند بر روی حذف نشانه های آن تمرکز دارند. داروهای ضد روان پریشی به همراه درمان های روانشناسی و اجتماعی برای این بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.
داروهای ضد روان پریشی در عرض چند ماه اثر خود را نشان خواهند داد اما نتایج طولانی مدت آن بسیار ضعیف خواهد بود. حدود ۸۰ درصد از بیماران عود نشانه هایی همچون توهم و افکار بیهوده را تجربه خواهند کرد.
یک پژوهش جدید نشان می دهد که علاوه بر این درمان های استاندارد، دوز بالای ویتامین B نیز می تواند در کاهش نشانه های اسکیزوفرنی مفید باشد. این پژوهش توسط جوزف فیرس رهبری شده و در مجله Psychological Medicine به چاپ رسیده است.
دوز بالای ویتامین B در مراحل اولیه، می تواند نشانه های اسکیزوفرنی را کاهش دهد:
فیرس و همکارانش تمامی تحقیقات قبلی را مرور کردند. این تحقیقات اثر ویتامین ها و مواد معدنی را بر روی بیماران اسکیزوفرنی مورد بررسی قرار داده بودند. این تحقیق در برگیرنده ۱۸ آزمایش و بررسی کلینیکی و ۸۳۲ بیمار بود که تحت درمان ضد روان پریشی قرار داشتند. ت
حقیقات انجام شده نشان می دهد دوز بالای ویتامین B همچون ویتامین B6، B8 و B12 می تواند به طور قابل توجهی نشانه های اسکیزوفرنی را کاهش دهد. علاوه بر این، دوز ترکیبی از ویتامین های متعدد اثرات خوب مشابهی را نشان داده است. با اینحال، دوز پایین ویتامین ها بی اثر بودند. علاوه بر این، مطالعه نشان داد که مکمل های ویتامین B زمانی که در مراحل اولیه توسعه این بیماری مورد استفاده قرار گیرد بسیار موثر خواهد بود.
مطالعه مروری نشان داد ویتامین B در بیمارانی که شرایط آن ها مدت زمان کوتاهی به طول انجامیده است مفیدتر خواهد بود. جوزف فیرس درباره این مطالعه چنین می گوید:
ما به کمک بررسی تمامی آزمایش های بالینی و تحقیقات انجام شده بر روی مکمل های معدنی و ویتامین ها بر روی اسکیزوفرنی نشان دادیم که ویتامین B می تواند نتایج خوبی برای برخی از بیماران داشته باشد. این کار می تواند یک پیشرفت مهم باشد و گزینه های درمانی بیشتری برای این بیماری ایجاد کند.
با اینحال دکتر فیرس هشدار می دهد که بررسی های انجام شده نتایج متفاوتی داشته است. جروم ساریس، استاد بهداشت روانی در دانشگاه سیدنی استرالیا و همکار این مطالعه، چنین می گوید:
محققان خاطر نشان می کنند مطالعات بیشتری لازم است تا دقیقا درک کنند که چگونه مواد مغذی بر مغز تاثیر می گذارند و چگونه می توانند سلامت روان، عملکرد شناختی و سلامت متابولیک را بهبود ببخشند.
