«مارت ترابر»، سرپرست تیم تحقیق و استاد کالج بهداشت عمومی و علوم انسانی ایالت اورگن، می‌گوید: «فیبروز کیستیک یک بیماری ژنتیکی است که با افزایش التهاب همراه است و مانند بسیاری از بیماری‌های التهابی، با مقدار زیادی استرس اکسایشی همراه است.»
به گزارش هلث دی نیوز، این مطالعه جدید به بررسی این موضوع پرداخته است که آیا مصرف مکمل ویتامین C با دوز بالا به بیماران در جذب بهتر ویتامین E کمک می‌کند.
افراد مبتلا به فیبروز کیستیک در جذب چربی نیز مشکل دارند. به گفته ترابر، «این مسئله می‌تواند جذب ویتامین E را که یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است، محدود کند.»
ترابر در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «میزان پایین ویتامین E به همراه استرس اکسایشی بالا عامل التهاب بیشتر است که می‌تواند منجر به طیف وسیعی از پیامدهای منفی سلامت شود.»
وی افزود: «داشتن مشکل در جذب چربی به این معنی است که بیماران برای دستیابی به غلظت طبیعی خون باید روزانه حداقل ۴۰۰ میلی گرم ویتامین E بیشتری مصرف کنند.»
به گفته ترابر، «ویتامین C می‌تواند اشکال اکسید شده ویتامین E را بازیافت کند و همچنین در کاهش جنبه‌های استرس اکسایشی التهاب مفید است.»
به بیماران فیبروز کیستیک در این مطالعه، به مدت ۳ و نیم هفته روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم ویتامین C داده شد.
در این مطالعه، آنها روند کاهش غلظت خون یک نشانگر زیستی مهم استرس اکسایشی، موسوم به مالون دی آلدئید یا MDA، و کاهش سرعت حذف ویتامین E از جریان خون را نشان دادند.
ترابر می‌گوید: «از آنجایی که ویتامین E بلندتر است، ممکن است بتواند بهتر وارد بافت‌ها شود و بهتر از غشای سلولی در برابر استرس اکسایشی محافظت کند.»
افراد مبتلا به فیبروز کیستیک دچار التهاب ریه و تجمع مخاطی می‌شوند که راه‌های هوایی را مسدود می‌کند. میانگین امید به زندگی آنها ۴۰ سال است.
ترابر گفت: «در این مطالعه از ویتامین C بسیار بیشتر از آنچه که افراد می‌توانند به راحتی از رژیم غذایی دریافت کنند، استفاده شده است. هزار میلی گرم معادل ۱۵ پرتقال یا چهار یا پنج فلفل دلمه‌ای متوسط است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که دوز بالا ممکن است در شرایط التهابی مفید باشد.»
