موز میوه ای گرم و پر انرژی است و ارزش غذایی اش با گوشت برابری می کند. موز چربی ندارد و میزان کلسیم آن اندک است. این میوه مقداری مواد قندی دارد؛ به علاوه دارای ویتامینهای B1 و B2 و PP و C است.
در صد گرم موز مواد زیر موجود است:
انرژی | ۱۰۰ کالری |
آب | ۷۰ گرم |
پروتئین | ۰/۸ گرم |
چربی | ۰/۲ گرم |
قند | ۶/۵ گرم |
کلسیم | ۸ میلی گرم |
فسفر | ۲۵ میلی گرم |
آهن | ۰/۷ میلی گرم |
سدیم | ۱ میلی گرم |
پتاسیم | ۳۷۰ میلی گرم |
ویتامین آ | ۱۹۰ واحد |
ویتامین ب۱ | ۰/۰۵ میلی گرم |
ویتامین ب ۲ | ۰/۰۶ میلی گرم |
ویتامین ب ۳ | ۰/۰۷ میلی گرم |
ویتامین ث | ۱۰ میلی گرم |
موز حاوی سه نوع قند طبیعی ساکاروز، فروکتوز و گلوکز می باشد. پس از خوردن یک عدد موز بلافاصله سطح انرژی به میزان چشمگیری افزایش می یابد. ارزش غذایی یک عدد سیب متوسط حدود ۵۰ کالری است که حدود ۱۰ درصد آن را فیبر تشکیل می دهد. سیب چربی و سدیم ندارد و از مقداری ویتامین ث برخوردار است.
بعد از انجام ورزش نیز دریافت پتاسیم موجود در موز برای جبران پتاسیم ازدست رفته از طریق تعریق حین فعالیت سودمند است. البته بهتر است موز را قبل از ورزش مصرف کنید؛ زیرا بعد از ورزش بدن بیش از غذا به مایعات نیاز دارد. در نتیجه بهتر است بعد از ورزش به جای میوه های پرکالری بیشتر به سمت میوههای آب دار بروید.
از آن جا که موزها جزء میوه های پرکربوهیدرات شناخته می شوند بهتر است در وعده ی صبحانه گنجانده شوند. هر عدد موز رسیده حاوی ۲۳ گرم قند و ۲ گرم نشاسته است. به این طریق می توان به بارگیری مجدد سطح گلیکوژن عضله کمک و از تجزیه و تحلیل آن جلوگیری کرد. همچنین می توان این میوه را با محلول پروتئینی بعد از تمرین نیز مخلوط کرد تا به احیای ذخایر انرژی عضله کمک کرد. چون موزها یک منبع سرشار از پتاسیم هستند؛ به عنوان یک الکترولیت که برای انقباضات عضلانی مناسب است، برای هر ورزشکاری لازم هستند.
از فواید موز برای ورزشکاران می توان به موارد زیر اشاره کرد
- کمک به بالا بردن سیستم ایمنی در برابر فشار ناشی از ورزش
- تسریع بهبود زخم های جدی برای ورزشکاران و جلوگیری از رگ شدن در طول ورزش
- کمک به حداکثر رساندن گلبول های قرمز جهت حمل اکسیژن به ماهیچه
- کمک به سنتز آدرنالین قبل و حین ورزش
- کمک به تقویت عضلات، تاندون ها، رباط ها
موز به خاطر وجود فیبرهای پکتین و گلوسیدهای دیگر، جلوی اشتها را میگیرد و باعث ایجاد احساس سیری میشود. اگر میخواهید سر وعدهی اصلی غذایی پرخوری نکنید قبل از آن یک عدد موز بخورید. البته در مصرف آن زیاده روی نکنید چون قند بالای آن باعث افزایش وزن هم می شود.
اگر به لاتکس ( ترکیبی شیمیایی در میوه هایی نظیر آووکادو) حساسیت دارید در مصرف موز نهایت دقت را به خرج دهید چون لاتکس موجود در آن سبب تشدید حساسیت شما می شود. پختن این میوه می تواند از شدت این اثر بکاهد.
موز در فاز کاهش وزن نیز می تواند موثر واقع شود زیرا نوع کربوهیدراتها به این بستگی دارد که موز چقدر رسیده باشد. موزهای سبز و نارس، سرشار از نشاستههای مقاوم هستند، در حالی که موزهای زرد و رسیده، بیشتر حاوی قند میباشند. نشاستههای مقاوم، زنجیرههای طولانی از گلوکز (نشاسته) هستند که نسبت به هضم، مقاوم میباشند. آنها مانند فیبر محلول در بدن عمل میکنند. نشاسته مقاوم میتواند از سرعت جذب قند از مواد غذایی نیز بکاهد. این کار، سطوح قند خون شما را پایدار نگه میدارد و به شما کمک میکند احساس سیری کنید. علاوه بر این، نشاسته مقاوم ممکن است چربی سوزی را نیز افزایش دهد و باعث کاهش وزن می شود. شاخص گلیسمی موز نارس از نوع رسیده کم تر است پس مصرف آن به افرادی که در حال کاهش وزن هستند، توصیه می شود.