در هفته های بعد از یک رویداد ناگوار، ممکن است یک اختلال اضطراب به نام اختلال استرس حاد (ASD) ایجاد شود. ASD معمولاً در طی یک ماه پس از رویداد تلخ بروز می کند. حداقل سه روز طول می کشد و می تواند تا یک ماه ادامه یابد. افراد مبتلا به ASD علائمی شبیه به علائم استرس پس از سانحه (PTSD) دارند.
تجربه، مشاهده یا مواجهه با یک یا چند رویداد ناگوار می تواند باعث ASD شود. این حوادث ترس، وحشت یا ناتوانی شدید ایجاد می کند. وقایعی که می توانند باعث ASD شوند عبارتند از:
- مرگ
- خطر مرگ خود یا دیگران
- خطرآسیب جدی به خود یا دیگران
- تهدید سلامت جسمی خود یا دیگران
طبق گزارش سازمان کهنه سازبازان آمریکا، تقریباً ۶ تا ۳۳ درصد افرادی که درگیر چنین وقایعی می شوند، دچار ASD می شوند. این میزان بسته به ماهیت وضعیت حادثه متغیر است.
چه کسی در معرض اختلال استرس حاد قرار دارد؟
هر کس می تواند بعد از یک واقعه ناگوار به ASD مبتلا شود. در صورت داشتن شرایط زیر ممکن است خطر ابتلا به ASD افزایش می یابد:
- سابقه تجربه، مشاهده یک واقعه تلخ در گذشته
- سابقه ASD یا PTSD
- سابقه انواع خاصی از مشکلات روحی
- سابقه علائم متمایز کننده در حادثه های آسیب زننده
علائم اختلال استرس حاد چیست؟
علائم ASD شامل موارد زیر است:
علائم متمایزکننده
اگر ASD دارید سه یا بیشتر از علائم متمایز کننده زیر را دارید:
- احساس بی حسی، انزوا یا عدم پاسخگویی عاطفی
- کاهش آگاهی از محیط اطراف خود
- دگرسان بینی محیط، هنگامی اتفاق می افتد که محیط اطراف برای شما عجیب یا غیر واقعی به نظر برسد.
- زوال شخصیت، وقتی به نظر می رسد افکارتان واقعی یا متعلق به خودتان نیست، رخ می دهد.
- فراموشی متمایز کننده، هنگامی اتفاق می افتد که شما نمی توانید یک یا چند جنبه مهم از رویداد ناگوار را به خاطر بسپارید.
تجدید واقعه آسیب زننده
در صورت داشتن ASD، حادثه تلخ را از طریق موارد زیر بار دیگر تجربه می کنید:
- داشتن تصاویر، افکار، کابوس، توهمات یا یادآوری های مکرر از رویداد مورد نظر.
- احساس می کنید آن حادثه دوباره در حال وقوع است.
- هنگامی که چیزی شما را به یاد رویداد می اندازد، احساس پریشانی می کنید.
اجتناب
ممکن است از محرک هایی که باعث می شوند رویداد ناگوار را به خاطر بیاورید یا دوباره تجربه کنید، دوری کنید، مانند:
- افراد
- گفتگو
- مکانها
- اشیاء
- فعالیت ها
- اندیشه ها
- احساسات
اضطراب یا برانگیختگی زیاد
علائم ASD ممکن است شامل اضطراب و افزایش برانگیختگی باشد. علائم اضطراب و افزایش برانگیختگی عبارتند از:
- مشکلات خواب
- تحریک پذیر بودن
- مشکل در تمرکز
- در یک جا بند نمی شوید
- تنش دائمی
- خیلی راحت یا در مواقع نامناسب دچار ترس می شوید.
پریشانی
علائم ASD ممکن است باعث پریشانی یا اختلال در جنبه های مهم زندگی مانند موقعیت های اجتماعی یا کاری شما شود. ممکن است در شروع یا انجام کارهای ضروری یا بازگو کردن این حادثه به دیگران ناتوان باشید.
چگونه اختلال استرس حاد تشخیص داده می شود؟
پزشک یا ارائه دهنده خدما بهداشت درمان با پرسیدن سؤالاتی در مورد این حادثه و علائم شما، بیماری ASD را تشخیص می دهد. همچنین رد کردن علل دیگر نیز مهم است:
- سوء مصرف مواد مخدر
- عوارض جانبی داروها
- مشکلات سلامتی
- سایر اختلالات روانپزشکی
اختلال استرس حاد چگونه درمان می شود؟
پزشک ممکن است از یک یا چند روش زیر برای درمان ASD استفاده کند:
- ارزیابی روانشناسی برای تعیین نیازهای خاص شما
- بستری در بیمارستان، اگر در معرض خطر خودکشی یا آسیب رساندن به دیگران هستید.
- در صورت لزوم تهیه پناهگاه، غذا، پوشاک و محل زندگی خانواده
- آموزش روانشناسی برای یادگیری اختلال خود
- داروهای تسکین دهنده علائم ASD، مانند داروهای ضد اضطراب، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) و داروهای ضد افسردگی
- رفتار درمانی شناختی (CBT)، که ممکن است سرعت بهبودی را افزایش داده و از تبدیل ASD به PTSD جلوگیری کند.
- روشهای درمانی مبتنی بر قرار گرفتن در معرض عوامل ایجاد ترس
- هیپنوتیزم
چشم انداز بلند مدت چیست؟
بسیاری از افراد مبتلا به ASD بعداً به عنوان PTSD تشخیص داده می شوند. در صورتی که علائم شما بیش از یک ماه ادامه داشته باشد، PTSD تشخیص داده می شود و میزان قابل توجهی از استرس و مشکل در کارکرد را در پی دارد.
درمان ممکن است احتمال ابتلا به PTSD را کاهش دهد. تقریباً ۵۰ درصد از موارد PTSD طی شش ماه برطرف می شوند، در حالی که سایرین ممکن است سالها ادامه داشته باشد.
آیا می توانم از ASD پیشگیری کنم؟
از آنجا که هیچ راهی برای اطمینان از این که هرگز حادثه ناگواری را تجربه نمی کنید وجود ندارد، راهی برای جلوگیری از ASD وجود ندارد. با این وجود، کارهایی هست که می تواند احتمال ابتلا به ASD را کاهش دهد.
