استفاده طولانی مدت از عصاره چای سبز با دوز بالا، می تواند از افراد در برابر سرطان، بیماری های قلبی عروقی، چاقی و دیابت نوع ۲، محافظت کند، اما همچنین ممکن است در برخی افراد، منجر به آسیب کبدی شود.
کدام افراد در معرض خطر آسیب های کبدی هستند؟ محققان دانشگاه راتگرز، دو گونه ژنتیکی را معرفی کرده اند که می توانند افراد در معرض این خطر را پیش بینی کنند.
پژوهشگران اظهار داشته اند: شواهد رو به رشدی وجود دارند که نشان می دهند عصاره چای سبز با دوز بالا، ممکن است مزایای سلامتی قابل توجهی برای برخی افراد داشته باشد، به همین دلیل پیش بینی افرادی که در معرض خطر آسیب کبدی ناشی از این مکمل ها، قرار دارند بسیار مهم است.
تیم تحقیقاتی، با استفاده از داده های حاصل از یک مطالعه بزرگ در مورد تأثیر چای سبز بر سرطان پستان، بررسی کرد که آیا افرادی که دارای گونه های ژنتیکی خاصی هستند، پس از یک سال مصرف روزانه 843 میلی گرم از اپی گالوکتشین گالات (EGCG)، یکی از آنتی اکسیدان های غالب در چای سبز، بیشتر در معرض آسیب کبدی هستند یا خیر.
محققان، دو گونه ژنتیکی را مطالعه کردند: هر کدام سنتز آنزیمی که EGCG را تجزیه می کند، کنترل می کنند. بررسی های محققان، نشان داد که علائم اولیه آسیب کبدی در زنان، تا حدودی با یک تغییر در ژنوتیپ کاتکول-O-متیل ترانسفراز (COMT) مرتبط است. در حالی که این علائم به شدت با تغییر در ژنوتیپ UGT1A4 قابل پیش بینی هستند.
به طور متوسط، محققان مشاهده کردند؛ آنزیمی که نشان دهنده استرس کبد بود، در شرکت کنندگانی که ژنوتیپ پرخطر UGT1A4 داشتند، پس از 9 ماه مصرف مکمل چای سبز، تقریباً 80 درصد افزایش یافت. در حالی که این آنزیم، در سایر افرادی که ژنوتیپ های کم خطر داشتند، تنها 30 درصد افزایش یافت.
دانشمندان اضافه کرده اند: خطر مسمومیت کبدی، تنها با مصرف دوز های بالای مکمل های چای سبز مرتبط بود، نه با نوشیدن چای سبز. به احتمال زیاد، علاوه بر تغییرات ژنتیکی مختلف، تعدادی از عوامل غیر ژنتیکی، نیز در بالا بردن این خطر نقش دارند.یافته های تحقیقاتی در مجله Journal of Dietary Supplements قابل دسترسی هستند.
