کاهو سرد و تر است و سکنجبین مزاج گرم و خشک دارد. چون سکنجبین از ترکیب سرکه و عسل درست می‌شود، به اندازه معین جوشانده می شود و آثار گرم و خشکی را بر جای می‌گذارد.
در واقع آثار گرم و خشک سکنجبین با آثار سرد و تر کاهو تا حدودی یکدیگر را خنثی می‌کنند.
با توجه به این که کاهو خواب آور، مسکن و ضد درد است می‌تواند به همراه سکنجبین مصرف شود و عارضه‌ای نیز نداشته باشد.
اگر کاهو را به تنهایی بدون سکنجبین مصرف کنیم ممکن است رطوبت، تری و سردی آن تاثیر نامطلوبی روی افرادی که سن بالا دارند یا دارای مزاج بلغمی هستند بر جای بگذارد اما اگر به همراه سکنجبین مصرف شود این عوارض را نخواهد داشت.
کاهو جزو مواد غذایی است که خاصیت دارویی دارد و معمولاً سکنجبین آثار سوء کاهو را از بین می‌برد.
سکنجبین نفوذ مواد را در بدن بیشتر می‌کند، باز کننده عروق بدن و مجاری است و خون بدن را تمیز می‌کند، از این رو مصرف سکنجبین به تنهایی یا با کاهو می‌تواند آثار خوبی را بر بدن برجای بگذارد و به دلیل گرم و خشک بودن سکنجبین عوارض آن نیز با کاهو دفع می‌شود، در نتیجه این دو ماده عوارض یکدیگر را خنثی می‌کنند اما آثار مثبت یکدیگر را خنثی نمی‌کنند.
مصرف کاهو و سکنجبین با یکدیگر بی خوابی را درمان می کند و دردهای مبهم بدن را کاهش می دهد. سکنجبین با شکر نیز درست می‌شود اما درست کردن آن با عسل بهتر است؛ مصرف کاهو وسکنجبین با هم برای بدن ضرری ندارد اما همچنان که زیاده روی در هر خوراکی می‌تواند برای بدن مضر باشد مصرف زیاد این ماده غذایی نیز می‌تواند آسیب رسان باشد.
