در ایران و بسیاری از کشورها مردم تمایل بسیار زیادی به استفاده از دمنوشها با رنگ‌ها و طعم‌های مختلف دارند. جدا از خواص بی‌نظیر آن‌ها، احساس آرامش و لذت پس از نوشیدن این دمنوشها یکی دیگر از موارد تمایل مردم به استفاده از آن‌هاست و در بین چای‌ها به‌خصوص برای ما ایرانی‌ها، طرفداران زیادی دارد؛ اما به‌جز چای معمولی چای‌های گیاهی دیگری هم هستند که جنبه دارویی دارند و خواص آن‌ها درمان بیماری‌های متعددی را موجب می‌شوند.
دلایل زیادی وجود دارد که ما از یک فنجان چای داغ لذت ببریم. ما عطر گونه‌های گوناگون چای را دوست داریم. در دست گرفتن یک لیوان چای داغ در یک صبح سرد زمستانی و گرم شدن دست‌ها، آرامش‌بخش است و مزه مزه کردن چای مقابل شومینه یک راه عالی برای رسیدن به آرامش است و مهم‌تر اینکه پس از گذراندن یک روز پراسترس بهترین معجون برای رفع خستگی و تجدیدقوای جسمی است. توصیه به مصرف این چای‌ها زیر نظر پزشک باید باشد.
چای بهارنارنج (طبیعت گرم)
خواص: آرام‌بخش، تقویت‌کننده قلب و اعصاب، نشاط‌آور.
طرز تهیه: یک قاشق غذاخوری بهارنارنج+ دو لیوان آب جوش + نبات.
تذکر: افرادی که دچار فشارخون هستند با احتیاط مصرف کنند.
چای بابونه (طبیعت گرم و خشک)
بابونه ازنظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت‌کننده‌های تلخ به‌حساب می‌آید.
یکی از مهم‌ترین خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است. برای درمان زخم معده یک لیوان چای غلیظ بابونه درست کنید (چهار قاشق چای‌خوری بابونه در یک لیوان آب‌جوش یا چهار تا چای کیسه‌ای بابونه در یک لیوان آب جوش) وصبح ناشتا این لیوان چای را بنوشید؛ سپس در رختخواب به پشت دراز بکشید و بعد از چهار دقیقه بخوابید و البته بعد از یک ربع ساعت می‌توانید صبحانه خود را میل کنید. این عمل را به مدت دو هفته ادامه دهید تا زخم و ورم معده به‌کلی شفا یابد.
چای‌دارچین (طبیعت گرم و خشک)
خواص: محرک اعصاب، ضد وسواس و جنون، مؤثر در درمان ناراحتی‌های گوارشی، دیابت، دردهای استخوانی و سردی بدن، تقویت کبد و معده، انرژی‌بخش.
طرز تهیه: چند قلم دارچین + دو لیوان آب‌جوش + نبات.
چای زنجبیل (طبیعت گرم و خشک)
خواص: بالابرنده فشارخون، ضد ضعف اعصاب، تقویت حافظه، ضد درد مفاصل، تقویت‌کننده قوای جنسی، مقوی معده، خون‌ساز، ضد سم غذایی.
طرز تهیه: یک قاشق چای‌خوری کوبیده زنجبیل + دو لیوان آب جوش + نبات.
چای اسطوخودوس (طبیعت گرم و خشک)
خواص: آرام‌بخش اعصاب، تقویت‌کننده سلول‌های مغزی، ضد میگرن، آسم و برونشیت، ضد اگزما، مؤثر در درمان روماتیسم.
طرز تهیه: یک قاشق غذاخوری اسطوخودوس + دو لیوان آب جوش + نبات.
چای آویشن (طبیعت معتدل)
خواص: بالابرنده فشارخون، تقویت اعصاب، رفع کولیت‌های مزمن، مدر (ادرارآور)، ضد انگل و رطوبت بدن، ضد صفرا، مؤثر در درمان زکام، سرفه و آسم، اشتهاآور، کاهش‌دهنده غلظت خون، مقوی جهاز هاضمه (گوارش)، تقویت بینایی.
طرز تهیه: یک قاشق غذاخوری آویشن + دو لیوان آب جوش + نبات.
چای نعناع یا پونه (طبیعت گرم)
خواص: ضداسهال و استفراغ، ضد نفخ، مقوی معده، خوش بوکننده دهان، رفع خستگی، مؤثردردرمان بیماری‌های ریوی از جمله تنگی نفس، آسم، سرفه، مقوی قلب، مؤثردر درمان سرماخوردگی.
طرز تهیه: یک قاشق غذاخوری نعناع یا پونه+ دو لیوان آب جوش + نبات.
چای پونه کوهی و آویش
خواص: این نوشیدنی برای فصل پاییز و زمستان بسیار مناسب است. خاصیت ضدعفونی‌کننده دارد و برای سرماخوردگی و دردهای پریود خانم‌ها بسیار مناسب است.
طرز تهیه: یک قاشق غذاخوری آویش + یک قاشق غذاخوری پونه + سه لیوان آب جوش (بهتراست در زمان مصرف با عسل شیرین شود).
چای سبز
خواص: ضد سرطان، محرک سیستم ایمنی بدن، کاهش پرفشاری خون، ضدافسردگی، سبب پایین آمدن خطر بیماری انسداد شریان‌ها میشود، خطر لخته شدن خون و سکته‌ها را کاهش می‌دهد.
چای سیاه (چای معمولی)
خواص: خواص چای سیاه کمتر از چای سبز است.
عوارض چای سیاه:
۱٫ افزایش ترشح اسید معده که باعث تشدید ناراحتی‌های معده میشود.
۲٫ چای سیاه مانع از جذب آهن میشود و کم‌خونی ناشی از فقر آهن را تشدید می‌کند.
تذکر:
۱٫ برای دم‌کردنی‌های گیاهی بهتر است از قوری‌های چینی یا شیشه‌ای استفاده شود.
۲٫ قوری را روی حرارت غیرمستقیم کتـری یـا سمـاور قرار دهیم.
۳٫ برای دم کشیدن پانزده دقیقه کافی است؛ اما هر چه بیشتر دم بکشد بهتر است.
۴٫ بهتر است از چای‌هایی استفاده شود که بدون مـواد افزودنی همچون رنگ دهنده و طعم‌دهنده‌ها باشد.
۵٫ هرگز فراموش نکنید که مصرف یک نوع چای گیاهی به‌طور مداوم باعث بروز عوارض زیادی میشود؛ ازاین‌رو پیشنهاد میشود در طول هفته چای‌های گیاهی مختلفی را که برای شما مفید هستند ، بنوشید.
