آیا ریزش مو نشانه ابتلا به بیماری خاصی است؟

از دست‌دادن مو و ریزش آن تا حدودی طبیعی است. بر اساس مطالعات علمی نیز ریزش ۸۰ تا ۱۰۰ تار مو به صورت روزانه طبیعی است و جای نگرانی ندارد. اما گاهی در سنین مختلف و با قرارگرفتن در موقعیت‌های خاص، ریزش مو به نوعی نگران کننده می‌شود که دلایل آن باید بررسی و ریشه یابی شود.

بررسی علت ریزش مو

برای انتخاب درمان مناسب ابتدا باید علت ریزش مو شناسایی شود. ریزش موی روزانه را زمانی باید جدی گرفت که هنگام شانه کردن مو موهای زیادی از دست برود و در واقع بیش از مقدار طبیعی باشد. مدت زمان ریزش مو و سرعت پیشرفت آن نیز موضوع مهم دیگری است که باید بررسی شود.

پوست سر و هر ناحیه دیگری که دچار ریزش مو شده باید بررسی و همچنین سلامت موها نیز باید آزمایش شود.

اگر به نظر برسد علت ریزش مو بیماری، کمبود ویتامین، نامتعادل شدن هورمون‌ها یا عفونت باشد، ممکن است نیاز به آزمایش خون یا بیوپسی پوست سر باشد.

این آزمایش‌ها باید توسط متخصص بررسی و علت ریزش مو تشخیص داد شود. گاهی اوقات چند عامل در این موضوع دخیل هستند. ضمن اینکه وراثت نیز عامل مهم دیگری است که نباید نادیده گرفته شود. بنابراین گاهی علت واقعی ریزش مو به راحتی قابل تشخیص نیست.

ساختار مو

مو چرخه زندگی برنامه ریزی شده‌ای دارد؛ مراحل رشد، استراحت و ریزش. بنابراین شرایط جسمانی مختلف می‌تواند به چرخه رشد طبیعی آن آسیب بزند. حوادث تلخ و شوک‌های عصبی ناگهانی نیز یکی از دلایل بارز ریزش مو است که معمولاً سه تا شش ماه پس از تروما اتفاق می‌افتد.

 چه باید کرد

با توجه به علت ریزش مو باید اقدامات لازم را برای برطرف شدن آن انجام داد. مثلاً ریزش مو در دوران بارداری و شیر دهی طبیعی است و با پایان آن به تدریج بهبود می‌یابد.

تغذیه مناسب

یکی از بهترین راهکارها هنگام ریزش مو داشتن رژیم غذایی سالم و مناسب است. ضمن آنکه مصرف بیش از حد مکمل‌ها یا داروهای حاوی ویتامین نیز A می‌تواند علت ریزش مو باشد. البته قطع یکباره مصرف این ویتامین یا کم کردن بیش از حد آن هم آسیب‌های متعددی را برای بدن به همراه خواهد داشت.

کمبود پروتئین در رژیم غذایی هم عامل مهم دیگری برای ریزش مو به حساب می‌آید. کسانی که به خاطر رژیم‌های غذایی مختلف و حذف یکباره پروتئین دچار ریزش مو می‌شوند، در واقع چرخه رشد طبیعی مو را دچار اختلال می‌کنند.

البته بدن با خوردن گوشت و تخم مرغ مقدار زیادی پروتئین دریافت می‌کند. اما می‌توان پروتئین را از مجموعه غذاهای دیگری مانند بعضی حبوبات هم دریافت کرد.

کمبود ویتامین B هم نیز از جمله علل ریزش مو به حساب می‌آید که رفع آن می‌تواند به حل مشکل ریزش مو هم کمک کند.

 دوری از تنش و استرس

هنگامی که بدن تحت استرس زیاد قرار می‌گیرد ممکن است فاز رشد مو متوقف شود. بنابراین فولیکول‌های مو وارد فاز استراحت می‌شوند. استراحت طولانی نیز می‌تواند از رشد مو جلوگیری کند و این نشان می‌دهد که ممکن است افراد چند ماه پس از تجربه‌ای پرتنش، دچار ریزش شدید مو شوند. اما معمولاً با پایان استرس چرخه رشد مو دوباره از سر گرفته و ریزش مو نیز متوقف می‌شود.

تغییرات هورمونی

نبود تعادل در سطح هورمون‌ها نیز گاهی یکی از چندین عامل ریزش مو به شمار می‌رود. سطح هورمون‌ها در خانم‌ها به دلایل مختلفی تغییر می‌کنند. همان گونه که تغییرات هورمون بارداری یا داشتن سابقه خانوادگی می‌تواند علت ریزش مو باشد. ضمن آنکه خوردن زیاد قرص‌های ضد بارداری هم می‌تواند احتمال ریزش مو را بیشتر کند. همان گونه که تغییر تعادل هورمونی که در یائسگی اتفاق می‌افتد هم ممکن است نتیجه مشابهی به دنبال داشته باشد.

در واقع بر اثر تغییرات هورمونی گیرنده‌های آندروژن (هورمون مردانه) در پوست سر فعال می‌شود. فولیکول‌های مو کوچک می‌شوند و فرد موهای بیشتری از دست می‌دهد.

کم خونی ناشی از فقر آهن

یکی از مشکلات شایع زنان کم خونی است؛ مشکلی که می‌تواند علت ریزش موی سر آن‌ها نیز باشد. در واقع فقر آهن یکی از شایع‌ترین نوع کم خونی به شمار می‌رود. هنگامی که بدن آهن دریافت نکند، اکسیژن رسانی و خون رسانی به پوست سر هم محدود و رشد موها نیز دچار اختلا ل ضعف در آن‌ها ریزش را به همراه دارد.

کم کاری تیروئید هم که یکی دیگر از علل شایع ریزش مو به شمار می‌رود که البته با درمان بیماری این مشکل نیز حل خواهد شد.

کم آبی و بالا رفتن سن

نقش حیاتی آب در بدن، غیرقابل انکار است. کمبود آب در بدن به خون رسانی و سلامت پوست و مو آسیب می‌زند. ضمن اینکه بالا رفتن سن نیز می‌تواند عاملی برای ریزش مو به حساب بیاید؛ یعنی همان گونه که عملکردهای دیگر بدن نیز با افزایش سن تحلیل می‌روند رشد مو نیز به همین صورت خواهد بود که البته این موضوع برای همه افراد در سن خاصی عمومیت ندارد.

درمان ریزش مو

داروهای مختلفی برای درمان انواع ریزش مو تجویز می‌شوند. اما مهم‌ترین کار مشاوره با متخصص پوست و مو است. یعنی پزشک با کنترل دقیق بیماری می‌تواند ریزش را کنترل کند.

درمان‌های دارویی در صورتی که در اوایل شروع ریزش موتجویز شوند در اغلب موارد به خوبی می‌توانند ریزش مورا کنترل کنند. بنابراین نداشتن استرس و داشتن آرامش موضوع مهمی است که حتماً باید مد نظر قرار گیرد. اطمینان از بهبود روند درمان، کمک موثری به نتیجه بخش بودن آن خواهد کرد.